- 13 فروردین 1394 , ساعت 10:50
- 533 بازدید
- ثبت یک دیدگاه
- چاپ مطلب
اختصاصی / حمایت از طبیعت در حد شعار نباشد
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی انزلی آنلاین
اختصاصی / بیاییم بیشتر به طبیعت زیبا احترام بگذاریم …
زندگی ما در دست طبیعت است و زندگی طبیعت در دست ماست ، طبیعت را پاک نگه داریم و آن را به آیندگان هدیه دهیم .
این یک عبارت شعاری از همراه اول همراه طبیعت است که شاید بارها این پیامک را برای مشترکان خود ارسال می کند ، اما در عملکرد به این گفته ها چه خدمتی به طبیعت کردیم!؟ هر ساله روز سیزده فروردین را روز طبیعت نامیدیم و در این روز پس از دوهفته تعطیلات نوروزی در سیزدهمین روز از بهار طبیعت ، یک روز در دامان طبیعت می گذرانیم اما ….
به راستی کدام حمایت را پیشکش طبیعت بی جان و زیبای پیرامونمان می کنیم که در یک روز به جای پاک نگه داشتن آن بیشترین زباله را به آن هدیه داده و بزرگترین آسیب ها را به جان درختان و زمین سبز وارد می کنیم ! و در این روز نهایت بی احترامی را کرده و بیشترین زباله و آلودگی زیست محیطی را به وجود می آوریم که مثلا بگوییم سیزده مان را به در کردیم!!
اما در دنیای تکنولوژی دلمان را خوش کرده ایم با ابزارهای مجازی فرهنگ سازی می کنیم و روزانه میلیون ها پیامک ارسال کرده و در آن مشتی شعار تحویل می دهیم که با تولید کاغذ کمتر به فکر طبیعت باشیم .
اگر زندگی ما در دست طبیعت است و زندگی طبیعت در دست ما ، چرا آن سوی شهرها و جاده های دوردست در میان دل جنگل های سبز و زیبا ، درختان تنومند کهنسال زیر تیغ خالی از وجدان اره برقی های غول پیکر ساخته دست بشر در حال انقراض و نابودی هستند ؟ چرا زباله های شهری را باید در اطراف جنگل ها و دیگر مکان ها انباشت کنیم ؟
پس نام گذاری این روزها و مناسبت ها برای چیست ؟ تا کی باید با چنین مردمان نوسواد مدعی فرهنگ زندگی کنیم و محیط زیست زندگی مان را به نابودی بکشانیم ، این طبیعت زیبا جزئی از سهم زندگی من است ، سهم زندگی تو و نسل آینده این سرزمین و این استان زیبا ، اما هزاران افسوس که ما فقط بار شعارهای فرهنگی مان را یدک می کشیم و فقط در روز زمین و هوای پاک عده ای را بسیج و زباله های اطراف شهر را جمع آوری می کنیم . به راستی چه وقت می خواهیم از این خواب غفلت که نه ! بلکه از کابوس های هولناکی که با دستان خود سرمایه های کشورمان را در حال نابود کردن هستیم بیدار شویم ؟
دیگر هیچ دلسوزی نیست که دلش را برای دنیایی بسوزاند که با دستان بشر رو به فنا و نابودی است ، و این چنین معضل ریشه کن شدن درختان تنومند و تاراج بی رحمانه آنها دل طبیعت را ریش ریش و گنج آن را به یغما می برد .
به راستی راه حل اساسی چیست ؟ مسئولان بیدار باشند اینجا آغاز یک فاجعه بزرگ است ، چرا با طبیعت خود چنین می کنیم در حالی که طبیعت جزئی از زندگی ماست و ما برای ادامه حیات بی شک به آن نیازمندیم و اگر همین روال ادامه پیدا نماید ما سرمایه های بزرگی را از دست می دهیم ، سرمایه های ما همین درختان زیبا و طبیعتی زیبا هستند که در طول این سالها برای صنعت بی رحمانه دارند از بین می روند و هیچ کس جز نظاره کردن کاری نمی کند.
به عنوان سخن آخر به واقع عجیب است کار این بشر که نخست ابزارهای پیشرفت را با تلاش و تکاپو می سازد اما همین ابزارها روزی به قیمت نابودی زندگی آن ها منجر خواهد گشت.
خبرنگار-الهام عباس پور